อยากวิ่งบ้าง เริ่มยังไงดี

ทำไมถึงวิ่ง? ..เป็นคำถามที่โดนถามตลอดเวลา หากใครได้รู้ว่าฉันชอบวิ่ง ก็มักจะต้องอ้าปากถามคำถามนี้เสมอ เมื่อโดนถามก็มักจะตอบตรงๆ (แม้จะเคอะเขินเล็กน้อยก็ตาม) ที่พาตัวเองเข้ามาสู่โลกใหม่นี้หนา ก็ด้วยเพราะ ‘ผู้ชาย’ ผู้เป็นแรงบันดาลใจ (บายเดอะเวย์ หนุ่มในที่นี้ ไม่ได้หมายถึงนิชคุณ) จากแรกเริ่มเดิมทีที่คนอย่างฉันไม่คิดจะวิ่ง และใช้โยคะเป็นการออกกำลังกายสวยๆ เหาะเหินตีลังกาได้อย่างภาคภูมิก็คิดว่าพอแล้ว ฉันเกิดมาเพื่อสิ่งนี้แหละ 

บอกตัวเองมาตลอดว่าฉันวิ่งไม่ได้ ไม่ได้เกิดมาเพื่อวิ่ง เพราะจากประสบการณ์ที่ผ่านมา วิ่งที่ไรนางลมจับทุกที แม้จะเป็นการวิ่งบนลู่สุดแสนธรรมดา นางก็สามารถไถลลงมาหน้าซีดปากสั่นได้เสมอ ฉันจึงพร่ำบอกกับตัวเองเสมอมา และเคยคิดว่าจะบอกตัวเองตลอดไปว่า “ฉันวิ่งไม่ได้” และแล้ววันหนึ่ง โชคชะตาก็ทำงานของมัน (แหม่...)

เป็นผู้หญิง มันก็ต้องอยากจะทำอะไรให้สะดุดใจหนุ่มที่เราหมายปอง (สู่ขวัญทำอย่างไร ฉันก็ตั้งใจอย่างนั้น ฮา..) มันจึงเป็นที่มาสำหรับจุดเริ่มต้น เค้าวิ่งได้ ฉันก็ต้องวิ่งบ้าง มันจะไปยากตรงไหน(วะ) ก็แค่วิ่ง เมื่อตัดสินใจที่จะเริ่ม ก็เริ่ม

อยากเริ่มวิ่งบ้าง ต้องทำอย่างไร? ไม่ยากเลยค่ะ อยากวิ่ง ก็วิ่ง แค่นั้น สั้นๆ ง่ายๆ หลายคนพยายามหาข้ออ้างนู่นนี่นั่น มาเป็นสิ่งที่ทำให้ไม่สามารถเริ่มได้สักที ลองตัดข้อจำกัด หรือความคิดต่างๆที่แล่นเข้ามาขัดขวางในหัวออกไป แล้วก็แค่พาตัวเองไปวิ่งดูเถอะ หรือถ้ายังรู้สึกไม่มั่นใจที่จะเริ่ม ลองหาข้อมูลเป็นแนวทางเพื่อเตรียมให้ตัวเองรู้สึกว่าพร้อมมากที่สุดก่อนก็ได้ แหล่งข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องวิ่งมีเยอะแยะมากมาย ที่ฉันติดตามบ่อยๆก็เพจสุดน่ารัก เรื่องวิ่งเรื่องกล้วย หรือ www.patrunning.com

ยังไม่มีรองเท้าวิ่ง เลือกยังไง? ตอบตามตรงแบบไม่ใช่กูรูผู้รู้ใดๆ เลือกที่ใส่แล้วชอบ ใส่แล้วรู้สึกว่ามันเป็นรองเท้าของเรา งบน้อยก็เลือกที่ราคาสมควร งบเยอะก็จัดรุ่นท็อปแบรนด์ดัง ข้อมูลเกี่ยวกับการเลือกรองเท้า มีเยอะแยะมากมาย อ่านแล้วงง ปวดหัว ก็ไม่ต้องอ่าน แต่พาตัวเองไปลอง แค่ให้จำไว้ว่า “ ซื้อที่ใส่แล้วใช่  ไม่ใช่สวยแล้วจึงใช่” เรื่องการเลือกรองเท้า ขอกั๊กไว้สาธยายคราวหน้า จะได้มีอะไรเขียนให้มันไม่เฉา นะจ๊ะ

สนามวิ่งแรก..สวนรอบหมู่บ้าน วิ่งวนรอบสระบ้างก็เย็นสบายดี

เมื่อใจพร้อม กายพร้อม (สมมติว่า)รองเท้าพร้อม ก็พาตัวเองไปวิ่งได้เลย จะเริ่มจากถนนหน้าบ้าน สวนหลังบ้าน ลู่วิ่งไฟฟ้าที่ตากผ้ามานาน อะไรก็ว่าไป เพื่อตัดประเด็นต้องลำบากพาตัวเองไปควรเลือกเริ่มจากวิธีที่ง่ายที่สุดก่อน  หรือถ้ายังรุ้สึกขาดแรงบันดาลใจ ลองไปวิ่งตามสวนสาธารณะ แนะนำสวนใหญ่ๆ อย่างสวนลุม สวนรถไฟ คุณจะได้เห็นบรรดานักวิ่งมากมาย ที่เชื่อว่าจะทำให้คุณรู้สึกคึกคักขึ้นมาแน่ๆ

สวนลุมพินี สนามวิ่งที่คึกคักระดับแนวหน้า

ถ้าการออกไปวิ่งวันแรก มันจะทำให้ต้องกรีดร้องว่า “เอี้ยยย เหนื่อย!” นั่นแหละ มันเป็นเรื่องปกติ วันแรกที่เริ่มเหนื่อยไหม เหนื่อยมากกกกก จำได้ว่าวิ่งไปแค่ 2 กิโลจิ๊ดๆ แต่คุณเอ้ยยย ในใจนี่ปล่อยสรพพสัตว์เยอะแยะไปหมด วันแรกมันไม่มีใคร (ปุถุชนที่ไม่ออกกำลังกายมานาน) ไม่เหนื่อย แต่การที่รู้สึกเหนื่อย ไม่ได้แปลว่าคุณต้องหยุดทำมัน แต่มันเป็นการทำให้คุณได้รู้สึกว่า “ฉันได้เริ่มแล้ว”

สถิติการวิ่งวันแรก..ไม่มีวันนั้น ไม่มีวันนี้

แม้ วันนี้ภาระกิจพิชิตใจจะยังไม่สำเร็จ (ฮาา) แต่การเริ่มต้นในวันนั้น ก็ทำให้ฉันรู้สึกรักตัวเองมากขึ้นเยอะ มันรู้สึกดีมากจริงๆนะ กับการที่สามารถวิ่งได้ตามเป้าที่ตั้งไว้ในแต่ละครั้ง หรือทุกครั้งที่เหยียบเท้าลงบนเส้นชัย ลองดูสิ ถ้าคุณอยากจะตะโกนบอกตัวเองสักครั้งให้สะใจว่า "กูนี่เจ๋งจริงๆ"