หลังจากพิชิตฟูลมาราธอนแรกแล้ว
ความรู้สึกอยากจะวิ่ง และความรู้สึกสนุกกับการวิ่งของฉันลดลงอย่างน่าตกใจ
หรือถ้าจะกระแดะพูดตามภาษาสถิติ ก็ต้องใช้คำว่า dramatically decrease! เลยทีเดียว เพราะอะไรน่ะหรือ .. คงเป็นเพราะช่วงก่อนการวิ่งมาราธอนแรก
ได้ทุ่มเทกับการฝึกซ้อมมาก แม้จะไม่ได้มากเหมือนนักวิ่งคนอื่น
แต่ก็เรียกว่าสุดของฉันแล้ว จนทำให้ตอนนี้ใจมันไม่อยากลำบากอีกแล้ว พอเสียทีกับการเข่นตัวเองให้วิ่งทีละ
30 กิโล ทุกวันนี้ 10 กิโลก็สวยงามมากแล้วค่ะ
คุณครูที่เคารพแนะนำให้ฉันลองไปเล่นกีฬาอย่างอื่น
หรือ ออกกำลังกายด้วยกิจกรรมอย่างอื่นแทน เช่น ไปว่ายน้ำ ปั่นจักรยาน เล่นโยคะ
หรืออะไรก็ตามแต่ใจปรารถนา แล้วค่อยกลับมาวิ่งใหม่ แต่.. ฉันก็ไม่อยากจะไปทำอะไร
ก็เลยยังวิ่งกระปอดกระแปดตามประสา แต่เป็นการวิ่งออกกำลังกายเรียกเหงื่อ
และเผาผลาญ แทนที่การวิ่งเพื่อซ้อมสำหรับสนามต่างๆ
 |
| สะพานกรุงเทพ หนึ่งในเส้นทางวิ่งที่สวยงามจนต้องวิ่งไปยิ้มไปคนเดียว เมื่อถึงกลางสะพาน ลองหยุดยืน สุดหายใจลึกๆ แล้วปล่อยออกพร้อม 'เฮ้ออ..' ดังๆ สบายใจดีนักแล |
นักวิ่งหลายคนก็คงจะประสบปัญหานี้เช่นกัน
บางคนก็คงจะพักการวิ่งไปบ้าง แต่บางคงก็ยังสภาพจิตใจคึกคัก พิชิตแล้วใช่ไหม
งั้นชั้นจะตั้งเป้าสนามต่อไป ต่างคนต่างวาระกันไป
และใครที่พบปัญหาเบื่อหน่ายอย่างฉัน ก็ต้องหาวิธีจัดการกับตัวเองให้ได้ และสิ่งที่ฉันค้นพบท่ามกลางความรู้สึกหน่ายสุด
และคิดว่าทำได้ง่ายที่สุดก็คือ การเปลี่ยนเส้นทางวิ่ง
ครั้นจะเปลี่ยนสวน
ดิฉันก็เป็นคนเยอะค่ะ ไปลำบากบ้าง ไปไม่ถูกบ้าง เล่นตัวอิดออดตามประสา
จนกระทั่งวันหนึ่ง ระหว่างที่วิ่งวนอยู่ในสวนลุม
ก็หันไปพูดขำๆกับน้องที่วิ่งเป็นบัดดี้ว่า ออกไปวิ่งเล่นข้างนอกมะ .. และนี่เอง
คือ จุดเริ่มต้นของเรื่อง
 |
| สะพานตากสิน สพานข้ามแม่น้ำทั้งหลายนี่แหละ สุดยอดเส้นทางวิ่งในเมือง |
คิดมานานแล้วกับการวิ่งบนถนน
ออกไปนอกสวนบ้าง แต่ก็ยังมีความกังวลใจ ทั้งรถ ทั้งควันพิษ และที่สำคัญคือ
ใจยังไม่กล้าพอ เพรานอกเหนือจากการวิ่งบนถนนในงานวิ่งแล้ว ยังไม่กล้าจริงๆกับการวิ่งบนถนนด้วยตัวเอง
ก็อย่างที่ทราบ กรุงเทพมหานคร มันเมืองของคนเดิน คนวิ่งและจักรยานเสียที่ไหน
 |
| Sky Walk สาทร |
อยากวิ่งถนนบ้างจะเริ่มโดยไปวิ่งที่ไหนดี
ง่ายๆเลยค่ะ ถ้าไม่รู้จะเริ่มยังไง ลองเริ่มจากวิ่งออกนอกประตูสวน
ไปยังถนนรอบๆบริเวณนั้นดูก็ได้ ถ้าไม่มีตัวจับระยะทาง ก็เอาแค่พอเหนื่อย
และคิดว่าจะพาตัวเองกลับมาที่สวนไหว จริงๆแล้วความสนุกของการวิ่งถนนอย่างหนึ่งก็คือ
อยากวิ่งไปไหน ก็ไปเลยค่ะ ที่ไหนมีทาง ที่นั่นวิ่งได้ ไม่ต้องวางแผน
แต่อย่าถึงกับให้หลงและเกิดอันตราย หรือ จะเอาแบบเฮฮา ก็วิ่งไปเถอะค่ะ
กลับไม่ไหวก็นั่งรถกลับเอา เท่านั้นเอง
วิ่งถนนสนุกยังไง
สนุกตรงที่ได้เห็นอะไรที่ไม่เคยเห็น
แม้จะเป็นเส้นทางเดิมๆที่เราขับรถผ่านเป็นประจำ บางทีก็แปลกใจ
มีร้านแบบนี้แถวบ้านด้วยหรือ เอ้ย
ของร้านนี้สวยดีวันหลังถ้าต้องใช้จะได้มาดูร้านนี้ และที่สำคัญ
การวิ่งบนถนนทำให้เรามีสติกับสิ่งที่ทำอยู่มากขึ้น
จะใจลอยมองวิวมองหนุ่มเพลินไม่ได้เลยจริงๆ ไหนจะหลุม ไหนจะอิฐที่ปูไม่เท่ากัน
ไหนจะพี่มอไซต์อยากซิ่งบนฟุตบาท อะไรต่อมิอะไรที่จะไม่ทำให้คุณเบื่อตลอดทาง
 | ||
| ขาไป เจริญนคร - สะพานตากสิน - สาทร - สวนลุม 2 รอบ ขากลับ ศาลาแดง - คอนแวนต์ - สาทร - เจริญนคร รวม 18 กิโลเมตร |
 |
| ขาไป เจริญนคร - สะพานกรุงเทพ - พระรามสาม - เซ็นทรัลพระรามสาม - นราธิวาส ขากลับ สาทร - เจริญราษฎร์ - พระรามสาม - สะพานกรุงเทพ - เจริญนคร รวม 21 กิโลเมตร |
แผนที่การวิ่งถนนคร่าวๆของฉัน ไว้จะมารีวิวแต่ละเส้นทางที่วิ่งแบบละเอียดให้อ่านกันดีกว่าเนอะ
อยากวิ่งถนน
ควรเตรียมตัวอย่างไร ขออนุญาตแชร์คร่าวๆ
เท่าที่ได้เรียนรู้มาจากการพาตัวเองออกไปวิ่งมา 3 ครั้ง เพราะถือว่าฉันยังเป็นเด็กน้อยกับการวิ่งแบบนี้
ขอร่ายเป็นข้อๆก็แล้วกัน จะได้อ่านง่ายๆ จำง่ายๆ
- อย่าพกของติดตัวเยอะ ถ้าเป็นนักวิ่งพรอพจัด อยากให้เลือกเฉพาะของที่จำเป็นจริงๆติดตัวไป
- กระติกน้ำ หรือ belt น้ำคาดเอวสำคัญไหม ถ้ามีก็ใช้เถอะค่ะ แต่ถ้าไม่มีแล้วต้องไปซื้อเพื่อการนี้ส่วนตัวคิดว่าไม่จำเป็น เพราะเซเว่นในกรุงเทพหาง่ายกว่าหนุ่มโสดเสียอีก แวะซื้อ ดื่ม หรือถ้าดื่มไม่หมด ค่อยถือขวดน่ำวิ่งก็ได้
- สติ ต้องมีตลอดเวลา อย่าใจลอย ซอกซอยใน กทม เยอะค่ะ รถสามารถมาได้จากทุกสารทิศ บางทีย้อนศรมาก็มี
- อย่าวิ่งเร็วดั่งจินตนาการว่าเป็นซูเปอร์แมนไล่ล่าผู้ร้าย วิ่งบนทางเท้าค่ะ ไม่ใช่ในฉากหนัง นอกจากคนเดิน แผงลอย แล้วยังมีพี่มอไซต์อีกค่ะ ค่อยๆไปก็ได้
- ถ้าเจอหมาต้องทำอย่างไร หยุดค่ะ อย่าวิ่ง หยุดให้มันกระดจน โลมเลียจนพอใจ แล้วค่อยๆกระดึ๊บ กระดึ๊บ ตัวเองออกมา จำไว้นะคะ อย่าวิ่ง เพราะหมาจะไล่ค่ะ
- ถ้าเจอหมาอีกแล้ว ต้องทำอย่างไร อย่าไปทำท่ากลัวค่ะ แฮ่ใส่ ดุใส่มันค่ะ ลองมาแล้ว เดินหนีเลย แต่ข้อนี้แนะนำสำหรับหมาในถิ่นคุ้นเคย เช่น ปากซอยบ้านนะคะ อย่าไปซ่าใส่หมานอกถิ่นค่ะ
- ถ้าอยู่ในที่เปลี่ยว พยายามอย่าหยิบมือถือออกมาถ่ายรูป เราไม่รู้ว่ามีใครมองเราอยู่ หรือรอบตัวเรามีภัยอะไรหรือไม่ ทางที่ดี อย่าเอาของมีค่าออกมาโชว์ดีกว่าค่ะ (นี่คือเหตุผลที่ไม่ค่อยมีรูปยามวิ่งถนน)
- อย่าเริ่มออกวิ่งสายมาก สัก 6 โมงเช้ากำลังดี และจะดียิ่งกว่าถ้าเป็นวันหยุด เพราะรถจะน้อย ควันพิษจะไม่โหมมาก
- ผู้หญิงอย่าแต่งตัวโป๊มากค่ะ ปกติวิ่งสวนฉันก็จัดสั้นจุ๊ดค่ะ สบายตัววิ่งสนุก แต่ยามออกถนนก็ใส่สี่ ห้าส่วน ไม่ใส่เสื้อกล้ามนะคะ
 |
| สิ่งมหัศจรรย์ที่คุณอาจจะได้พบระหว่างวิ่ง |
แชร์เกร็ดเล็กน้อยเท่าที่พอคิดออกค่ะ วิ่งถนนไม่ได้น่ากลัวเลย ครั้งแรกอาจจะรุ้สึกแปลก เขินยามมีคนมอง คิดไว้ค่ะ เราออกกำลังกาย ทำเรื่องที่ควรชื่นชม เราจะอายทำไม วิ่งไปสักสองครั้งจะชินค่ะ เจอสายตาคนมองก็ยิ้มให้เขาค่ะ เจอผู้ชายแซวก็หันไปทำหน้าใส่แบบว่า “..เก่งแต่ปากล่ะซี่บึกบึนเท่าฉันป่ะล่า”
ใครที่เบื่อกับการวิ่งสวนแล้ว
ลองดูนะคะเผื่อจะทำให้รู้สึกสนุกกับการวิ่งมากขึ้น แล้วคุณจะเชื่อว่า โลกใบนี้ยังมีอะไรให้ค้นหา
และยังมีสิ่งที่น่าประทับใจอยู่อีกเย๊อะ แค่มี 'รองเท้าผ้าใบ..กับใจถึงๆ' แค่นี้ก็พอแล้ว
