“ถึงเวลาที่แกต้องวิ่งเพื่อตัวเองจริงๆแล้วสักที”
คำพูดเตือนสติจากเพื่อนรอบข้างหลายๆคนที่พูดตรงกัน
ในวันที่ฉันได้บอกเล่าความในใจหลายๆอย่างถึงความรู้สึก ‘หมดกำลังใจ’
ในการวิ่ง คนชอบมองว่าฉันเป็นผู้หญิงดราม่า ฉันก็ยอมรับว่าฉันดราม่า
แม้กระทั่งการวิ่ง ฉันยังสามารถนำเอาความดราม่าเข้ามาเกี่ยวโยง ไม่ใช่ฉัน
ทำไม่ได้นะจ๊ะ
ไม่ใช่ว่าเมื่อเส้นชัยของฉันมันว่างเปล่า
แล้วฉันจะวิ่งต่อไปอีกไม่ได้ ฉันวิ่งได้ และยังคงวิ่งอยู่ทุกวัน เพียงแต่
มันแค่ไม่มีความสุขเหมือนเดิมก็เท่านั้น เพราะในวันที่ยืนอยู่ที่จุดเริ่มต้น
ฉันไม่ได้เริ่มมันด้วยตัวคนเดียว แม้ตลอดทางที่วิ่งไป ส่วนใหญ่ก็ต้องวิ่งคนเดียว
เหนื่อยก็เหนื่อยคนเดียว จะกรีดร้อง จะมีน้ำตา ก็ค่อยๆคลืบคลานไปได้ด้วยตัวคนเดียว
แต่ทุกครั้ง ฉันก็ยังแน่ใจว่า อย่างน้อยที่สุด เมื่อถึงเส้นชัย
จะยังมีใครรอฉันอยู่ที่ตรงนั้น ก็แค่จากนี้..มันไม่มีอีกแล้ว
ฉันพยายามทำเป็นไม่คิด
ไม่แคร์ ไม่สนใจ ‘วิ่งเพื่อตัวเอง’ อย่างที่ใครหลายคนเตือนสติ
และฉันได้ลองพาตัวเองไปลงสนามในวันที่รู้ทั้งรู้อยู่เต็มใจว่า
ทุกอย่างมันจะไม่มีวันเหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว ฉันทำมันสำเร็จเหมือนทุกครั้ง
แต่..มันกลับเป็นการวิ่งที่จบลงโดยที่ฉันไม่มีความสุขเอาเสียเลย ฉันไม่รู้สึกสนุก
ไม่รู้สึกสะใจ ไม่รู้สึกเหมือนทุกครั้งที่เท้าของฉันเหยียบเข้าเส้นชัย
หรือฉันยังคงวิ่งเพื่อตัวเองไม่ได้จริงๆ
เป็นความผิดพลาดที่สวยงาม
ที่ฉันก้าวเดินออกจากจุดเริ่มต้นด้วยเหตุผลเพื่ออะไรสักอย่าง
แต่..ไม่ใช่เพื่อตัวฉันเอง
และเมื่อถึงวันที่ฉันไม่มีเหตุที่จะต้องทำเพื่อสิ่งนั้นอีกต่อไปแล้ว
ผลมันก็คือฉันจะยังทำมันไปเพื่ออะไร สิ่งที่ฉันควรต้องทำ คือการเปลี่ยนเหตุ
ของสิ่งที่กำลังทำ และถ้าฉันเปลี่ยนมันไม่ได้ล่ะ
ฉันเฝ้าถามตัวเองบ่อยครั้ง
ว่าฉันจะวิ่งไปอีกนานแค่ไหน ความหลงใหลที่ฉันมีให้กับการวิ่ง
จะอยู่กับตัวฉันไปอีกนานสักเท่าไหร่ และจะสนุกที่จะทำมันได้ไกลสักแค่ไหน เป็นคำถาม
ที่ยังไม่มีคำตอบ และยากที่จะคิดหาคำตอบ ณ เวลานี้ จากมุมหนึ่งของใจ
มันมีเสียงกระซิบออกมาเบาๆว่า ในวันที่ก้าวเข้าสู่เส้นชัย
หลังจากสำเร็จการวิ่งมาราธอนครั้งแรก ในวันนั้น
ฉันอาจจะไม่อยากวิ่งอีกต่อไปแล้วก็เป็นได้
เพราะถือว่าเป้าหมายสูงสุดที่ฉันได้ตั้งเอาไว้ มันบรรลุแล้ว
การวิ่งมาราธอนสักครั้งในชีวิต ก็คงจะเกินพอ สำหรับ ‘คนปกติ’
ที่เหนื่อยกับทัณฑ์ทรมานที่เลือกเอง
ฉันได้แต่ยังคิดหวังในใจ
ว่าอย่างน้อยที่สุด ฉันคงสู้ไปจนบรรลุเป้าหมายที่ได้ตั้งเอาไว้ และเมื่อถึงวันนั้น
มันคงมีคำตอบสำหรับทุกอย่างรอฉันอยู่แล้ว
ปล.
คิดถึงพี่เสมอนะ
ในฐานะคนอ่าน พออ่านตอนนี้จบไม่รู้จะออกความเห็นอะไรดี
ReplyDeleteเท่าที่ติดตาม BimBim คงไม่ต้องการความเห็นอะไรด้วยซ้ำ
ทุกวันนี้ ยังวิ่งอยู่หรือเปล่าครับ?
ยังวิ่งอยู่ค่ะ..
Deleteความคิดทั้งหมดทั้งมวล เป็นความรู้สึกที่เรียบเรียงออกมา ณ ช่วงเวลาหนึ่ง แว่บมา แล้วก็ผ่านไป..ยังคงวิ่งอยู่ และยังคงสนุกค่ะ แม้ว่าจะมีบางช่วงเวลาที่เศร้าใจบ้าง แต่มันก็จะผ่านไป
ขอบคุณนะคะ :)
ชีวิตที่ผ่านมาได้แต่ย้ำเตือนตัวเองว่า มีสุขก็มีทุกข์คู่กัน แต่อย่าเอาความสุขไปฝากไว้กับใคร เราเกิดมาคนเดียว คน ๆ นั้นเข้ามาในชีวิตเราแค่ช่วงเวลาหนึ่ง เรามีสุขมีทุกข์ด้วยกัน แต่แล้วเส้นทางอาจจะต้องมีเปลี่ยนแปลง (ไม่มีอะไรทุกอย่างเป็นของตาย) เพราะฉะนั้นเราก็ยังต้องสามารถเดินต่อไปได้ เค้าเป็นแค่บท ๆ หนึ่งในหนังสือที่เรากำลังเขียนเอง เมื่อบทนั้นจบ เราก็เริ่มเขียนบทใหม่ ๆ
ReplyDeleteเรื่องวิ่งก็อาจจะเป็นเหมือนกัน อาจจะเป็นแค่บทหนึ่งในชีวิต หรืออาจจะเป็นองค์ประกอบสำคัญที่ทำให้หนังสือสมบูรณ์ก็ได้ .. แต่อย่างน้อย หนังสือเล่มนี้เราก็เขียนเอง ไม่มีใครเขียนให้นะจ๊ะ
เราเปลี่ยนชีวิตจากคนไม่วิ่ง มาเป็นคนวิ่ง เส้นทางยากลำบาก ผ่านการฝึกซ้อม ปวดขาแทบตาย .. เราผ่านจุดนั้นมาได้ และพี่ก็เชื่อว่าบิ๋มจะผ่านจุดนี้ไปได้เช่นกัน ^_^
ขอบคุณมากๆเลยนะคะพี่ฮั้ว ขอบคุณจริงๆจากใจค่ะ :)
Deleteสู้ ๆ นะ ^_^
DeleteIn retrospect, I say it's all worth it
ReplyDeleteSlot machines are the preferred recreation in nearly all U.S. casinos. They are additionally the largest revenue driver for U.S. casinos as the average on line casino makes about 65% 바카라사이트 of its cash from slots. Holiday Gift Shoppe is your ticket to a Vegas shopping spree of a lifetime. MGM Rewards Members earn a hundred Gift Points for every $1 SLOT DOLLAR® earned at any MGM Rewards Destination nationwide all 12 months lengthy.
ReplyDelete